December 2004, trektocht door Zuidelijk Afrika. Onze snikhete bus steekt de grens tussen
Botswana en Zimbabwe over, paspoortcontrole. Visum aan 40 dollar voor de Europeanen, 50 dollar voor de Britten : Zimbabwe neemt wraak omdat het zopas uit de Common Wealth is getrapt. De douane-officier doen er nog een schepje bovenop door de Britten een "fooi" van 10 dollar extra te vragen. We staan erbij en we kijken ernaar.
Een hele commotie voor slechts één attractie: de Victoria Falls, die wat verderop liggen op de grens van Zimbabwe en Zambia. Tijdens het hoogseizoen laat dit natuurwonder 500 miljoen liter water per minuut los voor een vrije val van 100 meter, over een kloof van een anderhalve kilometer lang. Het regent er hevig - van beneden naar boven. Buiten het natuurpark proberen Zimbabweanen toeristen af te zetten door hun kelderende munt te wisselen voor de "sterke" US dollar, maar je neemt deze couleur locale er gerust bij want de watervallen zijn ronduit adembenemend. En zowel toeristen als inwoners zijn het over één ding eens: Ma fren', Zimbabwe side much bettah dan Zambia side!
December 2006, bezoek aan een Canadese vriendin. We nemen de Chinatownbus naar de grens van Canada en de VS, omsingeld door Aziaten, Spaanstaligen en enkele Canadezen. Bestemming Niagara Falls: slechts half zo groot als de Afrikaanse tegenhanger, maar (bijna) even spectaculair omdat het water er naar beneden klettert in de vorm van een hoefijzer (Horse Shoe Fals). Bovendien is de balustrade gebouwd tot op anderhalve meter van de hevige stroom, wat een duizelingwekkend effect heeft. Het is ijskoud, maar we blijven twee uur lang gapen naar het natuurlijk spektakel.
Maar de meeste busreizigers komen voor een andere attractie: de
kitsche, bombastische casino's die vlakbij de watervallen gebouwd zijn. De rit kost 30 Canadese dollar maar een bon voor 25 dollar casinojetons is in de prijs inbegrepen. Op 5 minuten is onze eigen voucher ingeruild voor écht geld, maar sommigen jagen hun waardebon er in één adem door en gunnen de watervallen zelfs geen blik waardig. Terwijl je buiten gratis van een machtsvertoning van de natuur kan genieten, sluiten de gokkers zich op in de hoop een waterval van metalen stukjes te horen rinkelen. Maar natuurfanaten en casinoverslaafden zijn het over één ding eens : the Canadian side is so much better than the American side.
Botswana en Zimbabwe over, paspoortcontrole. Visum aan 40 dollar voor de Europeanen, 50 dollar voor de Britten : Zimbabwe neemt wraak omdat het zopas uit de Common Wealth is getrapt. De douane-officier doen er nog een schepje bovenop door de Britten een "fooi" van 10 dollar extra te vragen. We staan erbij en we kijken ernaar.
Een hele commotie voor slechts één attractie: de Victoria Falls, die wat verderop liggen op de grens van Zimbabwe en Zambia. Tijdens het hoogseizoen laat dit natuurwonder 500 miljoen liter water per minuut los voor een vrije val van 100 meter, over een kloof van een anderhalve kilometer lang. Het regent er hevig - van beneden naar boven. Buiten het natuurpark proberen Zimbabweanen toeristen af te zetten door hun kelderende munt te wisselen voor de "sterke" US dollar, maar je neemt deze couleur locale er gerust bij want de watervallen zijn ronduit adembenemend. En zowel toeristen als inwoners zijn het over één ding eens: Ma fren', Zimbabwe side much bettah dan Zambia side!
December 2006, bezoek aan een Canadese vriendin. We nemen de Chinatownbus naar de grens van Canada en de VS, omsingeld door Aziaten, Spaanstaligen en enkele Canadezen. Bestemming Niagara Falls: slechts half zo groot als de Afrikaanse tegenhanger, maar (bijna) even spectaculair omdat het water er naar beneden klettert in de vorm van een hoefijzer (Horse Shoe Fals). Bovendien is de balustrade gebouwd tot op anderhalve meter van de hevige stroom, wat een duizelingwekkend effect heeft. Het is ijskoud, maar we blijven twee uur lang gapen naar het natuurlijk spektakel.
Maar de meeste busreizigers komen voor een andere attractie: de
kitsche, bombastische casino's die vlakbij de watervallen gebouwd zijn. De rit kost 30 Canadese dollar maar een bon voor 25 dollar casinojetons is in de prijs inbegrepen. Op 5 minuten is onze eigen voucher ingeruild voor écht geld, maar sommigen jagen hun waardebon er in één adem door en gunnen de watervallen zelfs geen blik waardig. Terwijl je buiten gratis van een machtsvertoning van de natuur kan genieten, sluiten de gokkers zich op in de hoop een waterval van metalen stukjes te horen rinkelen. Maar natuurfanaten en casinoverslaafden zijn het over één ding eens : the Canadian side is so much better than the American side. 
2 comments:
Bello bello bellissimo!
Lies Lies, je ziet toch wel hele mooie dingen, en wat meer is, je kan er op zo'n manier over schrijven dat ik er bijna heimwee van krijg, hoewel ik er zelf nog nooit ben geweest, niet aan zambiaanse, zimbabwaanse, amerikaanse, noch canadese kant.
A presto,
Lieve
Goedemorgen!
In het licht van de laatste belgische moppen kunnen we ons afvragen of de regen in België mooier valt aan de Waalse of aan de Vlaamse kant... Zolang we geen gok- of smeergeld moeten betalen om het verschil te ervaren lijkt alles in orde.
Voer voor Kerstdiscussies, tot binnenkort!
P.
Post a Comment