Miljaar!

Warempel, er zijn minder aangename plekken om te vertoeven... Stap even mee door Williamsburg, mijn tijdelijke thuis.

We vertrekken vanop Bedford Avenue, de bruisende hoofd-ader van deze levendige wijk van Brooklyn. We stoppen even bij een grote boekenwinkel waar Lou Reed en Steely Dan ons naar de juiste lectuur leiden. Een beetje verder, Pizza naast Thaï naast Freshly Baked Muffins. We lopen voorbij trendy interieurwinkels en stappen een hangaartje binnen met tweedehandskledij waar artiesten gadgets ineen knutselen. En last but not least : we houden de tel niet meer bij van het rijk palet aan cafeetjes waar je je dorst, van welke aard ook, kan lessen in ruil voor een fiks aantal dollars en het vertonen van je identiteitskaart.


Ondertussen wandelen we voorbij een wereld van verschillen. Enkele Poolse vrouwen lopen hun traditionele bakkerij binnen terwijl wat verderop twintigers met zwarte hanenkammen de nieuwe lip-piercing van één van hen keurt. In ons appartement wonen zowel gezinnen met kindjes, studenten als een Clockwork Orange-achtig figuur, bolhoed en stretchbroek incluis.

En dan heb je nog mensen uit de modewereld, hemeltje! Wereldberoemdheden heb ik nog niet gespot maar het heerschap dat de andere kamer van het appartementje bewoont kan alvast zijn brood verdienen met mooiwezen. Jullie denken dat ik het getroffen heb? Bedenk er dan bij dat hij naast een degelijk uiterlijk ook Nederlands bloed geërfd heeft en een zeer uitgesproken gevoel voor humor dat mijn taalgebruik als voornaamste doelwit heeft. Zo heet ik sinds twee weken Polleke en word ik ’s ochtends begroet met “miljaar”. Ik word trouwens ook bedankt met “miljaar” en uitgewuifd met “miljaar”.

Dus euhm... Miljaar!